Pochodzenie współczesnego psa

"wataha wilków"

Uważa się ,że wszyscy członkowie gatunku Canis familiaris pochodzą od wilków; zarówno psy, jak i wilki są zwierzętami w wysokim stopniu stadnymi i w ich zachowaniu się wstępuje wiele wspólnych cech. Spośród  40 ras wilka na świecie, cztery- Canis lycaon (wschód Ameryki Płn.), C. lupus (zachód Europa i środkowa Azja), C.pallipes (środkowy wschód i subkontynent Indii),oraz C. lupus chanco (południowy-wschód Azji)-są najprawdopodobniej przodkami psa.

"drzewo genealogiczne"

 Rodowód psa, Canis familiaris, można wywodzić od Miacis, wspinającego się na drzewa, podobnego do łasicy drapieżnika, żyjącego przed około 50mln lat. Jednak za prawdziwego przodka psa uważa się Tomarctus, zwierzę przypominające lisa, które pojawiło się 35mln lat później. Tomarctus wyginął w środkowym plejstocenie, 1mln lat temu. Obecnie uczeni zgodnie sądzą, że przodkiem psa jest wilk stadny, z którym pies ma wiele wspólnych cech charakterystycznych i podobne uzębienie. Możemy jedynie domyśleć się, w jaki sposób psy stały się  towarzyszami ludzi. Znalezione w Danii szczątki świadczą o tym, że psy były udomowione już w epoce neolitu. Niektórzy uczeni twierdzą, że ludzie zaczęli rzucać skrawki mięsa dzikim psom, skradającym się do ich ognisk; później poznali oni wartość psów jako myśliwych i obrońców. Inni sądzą, że ludzie rozpoczęli udomowienie i hodowlę psów, zabierając mioty szczeniąt z legowisk, bez względu na to, czy młode były wilkami, szakalami, czy też dzikimi psami; zwierzęta te w domowych warunkach mogły krzyżować się.

    Hodowla w celu zróżnicowania

 Z pewnością ludzie mogli odkryć, że poprzez selekcyjne kojarzenie par pewne cechy można spotęgować lub utrwalić. W ten sposób mogli wyhodować psy, które miały nie tylko pożądaną maść i rozmiary, lecz także pewne cechy wrodzone np. siła, instynkt obronny ,bystry wzrok.

Pierwsze psy były hodowane selekcyjnie w ściśle określonych celów. Najwcześniejsze znane piśmiennictwo na temat historii psów to traktat Greka Ksenofanta (około 430-350r.p.n.e.), poświęcony łowiectwu i psom myśliwskim. Dopiero gdy Karol Linneusz (1707-73) opublikował w 1735r. Systema Naturae  zaczęto klasyfikować psy nie tylko jako zwierzęta robocze.

W połowie XIX w. wraz ze stałym wzrostem zainteresowanie psami, pojawiła się potrzeba podziału ich na grupy. Usiłowano klasyfikować psy na podstawie ich wyglądu oraz zgodnie z archeologicznymi świadectwami ewolucji gatunku. Obecny, powszechnie uznawany system klasyfikacji bierze pod uwage rodzaj zajęć do jakich psy się nadają (psy sportowe, myśliwskie, pasterskie, obronne itp.) i rozmiary poszczególnych ras.

Dziękuje za wysłuchanie zapraszam na kolejne posty ;D